Muhtemelen e?itimli anne kibarca odama girer, selam verir gülümser. ?ik?yetlerini sorar?m ba?lar: Öksürüyoruuzzz, burnumuz ak?yor, galiba ate?imiz de var, bir kere de kustuk... Kustuk? Hep beraber mi? Çocuk kusunca dayanamad?k doktor han?m, o ö?ürdü bir kö?ede, hal?y? kirletti, benim de can?m çekti ben de koltu?un üstünü doldurdum mu? Böyle bir ?ey mi? Dünyan?n en kutsal, en zorlu mesle?i herh?lde hekimlik... Sorumluluk büyük, o, cihanda e?i benzeri olmayan devletin yani sa?l???n sorumlulu?u. Ba?tan aya?a ciddiyet... Ama doktor da bir insan evlad? i?te, s?k?nt?lar?, ac?lar?, ne?esi, öfkesi, mutlulu?uyla... Delili?i, sululu?uyla... Narinli?i, k?r?lganl???yla. ?çindeki büyümeyen çocu?u, çocuklar?na akran anal???yla... Ki?i, ne denli duyarl?ysa çevresindeki ya?ama, nas?l k?r?lgansa o kadar yatk?nd?r delili?e. Çünkü bu ac?tan, ac?tmaktan zevk alan ya?amla sadece gülerek ba?a ç?kabilece?inin ay?rd?ndad?r. Zaman zaman, gücü tükenip hüzünlere teslim oluyormu? gibi görünse de, çevresinde toplad??? ruhda? delilerinin de deste?iyle -deli, deliyi mutlaka bulur, ruhundan tan?r- toparlan?r, gülümser yine. ?çindeki büyümeyen çocuk, tutar kald?r?r elinden tökezledi?inde, beraberce dizlerini silerek ko?maya devam ederler. Bu kitap, o çocu?un güldürdü?ü, oyun tozu elleriyle gözya?lar?n? sildi?i doktorun gözleri, sözleri, öfkeleri, hüzünleri -ve illa- gülümsemeleri... Kader Çekerekl Sayfa Say?s?: 200l Bask? Y?l?: 2010l Dili: Türkçel Yay?nevi: Truva Yay?nlar?